De zaak lijkt zo klaar als een klontje: als de mishandelingen door haar man politieagente Tessa Leoni te veel worden, gaat ze door het lint en schiet hem dood. Maar Tessa laat tijdens het verhoor niets los – niet over haar echtgenoot, haar blauwe plekken of haar spoorloos verdwenen zesjarige dochter Sophie. De politie begint een zoektocht naar het meisje. Bij haar collega’s stuit rechercheur D.D. Warren op een muur van stilzwijgen. Naarmate het onderzoek vordert, komen er steeds meer duistere familiegeheimen naar boven. . .

Paperback – 19,90
Pocket – 7,95
E-book – 9,99
Libby en haar man Justin komen na een avondje uit weer thuis bij hun vijftienjarige dochter, maar stuiten binnen op drie onbekende mannen. Een Taser is genoeg om het gezin uit te schakelen, en als ze wakker worden bevinden ze zich in een verlaten gevangenis – ooit gebouwd door het bedrijf van Justin. Terwijl het gezin probeert samen te werken om te overleven, domineert één vraag hun gedachten: waarom zijn ze alle drie gekidnapt? Privé detectiveTessa Leoni vertrouwt de zaak niet, want het is zeer ongebruikelijk dat kidnappers een heel gezin ontvoeren. Samen met de plaatselijke sheriff besluit Tessa dieper te gaan graven in het leven van Libby en Justin. Wie zou zo’n ogenschijnlijk perfect gezin willen ontvoeren? En hoe ver zou deze persoon bereid zijn te gaan?

‘Dit heb ik ontdekt toen ik elf was: verdriet heeft een smaak. De vraag is welke smaak het voor jou heeft.’

Mijn naam is Nicky Frank. Ik moet een meisje redden. Of niet? Op wonderlijke wijze heeft Nicole Frank een auto-ongeluk overleefd. Als de politie haar verhoort, heeft ze het over een klein meisje dat bij haar in de auto zat. De politie kan echter geen spoor van dit meisje ontdekken. . .

‘Ik ben al eens gestorven. Ik herinner me nu, voor zover ik in staat ben me iets te herinneren, hete, scherpe pijn, gevolgd door verpletterende vermoeidheid. Ik weet nog dat ik wilde gaan liggen. Dat ik wilde dat het allemaal voorbij zou zijn. En dat ik daar niet aan heb toegegeven. Ik heb me verzet, tegen de pijn, tegen de vermoeidheid en tegen het felle, witte licht. Ik heb uit alle macht gevochten om terug te keren naar het land der levenden.’